حالــــا که رفتـــه ای ، بهانه ی خوبی است...
«شــب، سکـــوت، کــویر»
فقــط صدای این هــق هــق را کم کنــــــید

.

.

.

.

لَج مے کنم ؛ بد اخلاق مے شوم ؛ دست ِ خودم نيست ؛
تو که نباشے ؛ زنــــدگے بــــايـــد به کام من ، تلخ شود !

.............................................................................................................................................