درین محاکمه تفهیم اتهام ام کن

سپس به بوسه ی کارآمدی تمام ام کن

اگرچه تیغ زمانه نکرد آرام ام،

تو با سیاست ابروی خویش رام ام کن

به اشتیاق تو جمعیتی ست در دل من

بگیر تنگ در آغوش و قتل عام ام کن

شهید نیستم اما تو کوچه ی خود را

به پاس این همه سرگشتگی به نام ام کن

شراب کهنه چرا؟ خون تازه آوردم...

اگر که باب دلت نیستم حرام ام کن

لبم به جان نرسید و رسید جان به لبم

تو مرحمت کن و با بوسه ای تمام ام کن

کاش بودی این روز ها
کاش باز می آمد صدای خنده هایت از آن دورها
کاش بار دیگر به چشم و دیده تر
سخن می گفتم از رنج های روزهای نبودنت
کجا رفتی ای ساکن قلب شکسته ام
چرا بی خبر رفتی از کنارم
نماندی و ندیدی حاصل مهربانیت
که روزی شوم شرمسار
از لطف بی دریغت
که جان تازه دادی به روح خسته ام
که ای کاش باز می بودی در کنارم
تا باز باتو بگویم از لحظه هایم
از رنج هایم از شوق هایم
کاش تو را قبل رفتن دیده بودم
که حسرت نگاه پر مهرت
دیگر نماند براین قلب رنجورم
# برای بهترین استاد مرحوم اشکان الیاس کردی#
فرشته رویا

احساس کردم ...

نخستین بار زیرقطره های باران ...

درپهنای دل غمناک آسمان ...

ودرآن هوای سوزناک

در کنار برگ های زردوباران خورده ی درختان

با تمام یاس و ناامیدی ام

تورا احساس کردم...

احساس کردم با آغوش گرم وآرامت

وبا بوسه های آتشین و پرمهرت

و نفس های عطرآگین و وسوسه انگیزت...

احساس کردم...

عشق را...

بودن را...

و...

معنای تلخ زندگی را...!!